Blok Zinciri'nin Tokenomi'si hakkında konuşurken, bu şeyin yemek yapmaya biraz benzediğini düşünüyorum: Malzemeler (Token arzı), baharatlar (teşvik mekanizmaları), ateşin derecesi (yönetim modeli) tam yerinde olmalı ki yemek masaya gelebilsin. Ama gerçekte, birçok projenin Tokenomi modeli ya "karanlık mutfak" ya da "hızlı yiyecek".

Avalanche @avax son zamanlarda Tokenomics hakkında görüşlerini paylaştı, bu platformun oldukça ilginç olduğunu düşünüyorum. Size sabit bir ekonomik model dayatmıyorlar, aksine size özgürlük tanıyorlar, kendi "tarifinizi" tasarlamanıza izin veriyorlar. Örneğin, tokenin arzının sabit mi yoksa enflasyonist mi olacağına karar verebilir, hatta işlem ücretlerini ödemek için özel bir token tasarlayabilirsiniz.

Açıkça söylemek gerekirse, Avalanche geliştiricilere bir mutfak aletleri seti sunuyor; ister Çin mutfağı, ister İtalyan mutfağı, isterseniz tatlı yapın, hepsi sizin tercihinize bağlı.

Ama beni etkileyen şey, gerçek uygulamalara olan odaklarıdır. Avalanche, tokenomi'nin sadece bir "para spekülasyonu oyunu" olmaması gerektiğini, aynı zamanda gerçek sorunları çözmesi gerektiğini düşünüyor. Örneğin, gayrimenkul, sanat eserleri ve hatta karbon kredileri gibi şeylerin dijitalleştirilmesi, bunların bölünmesi, ticaretinin yapılması ve hatta otomatik olarak temettü dağıtılması gibi.

Hayal et, bir mülkün küçük bir kısmının Token'ını satın aldın, her ay kira otomatik olarak cüzdanına geliyor, bu geleneksel yatırımlardan çok daha cazip değil mi?

Elbette, burada bir sorun var: Gerçekten hem adil hem de sürdürülebilir bir tokenomi tasarlayabilir miyiz? Yoksa çoğu proje sonunda "dümbelek döndürme" eski yönteminden kaçamayacak mı? Bu konu, iyice düşünmeye değer.