Hayatta her zaman pişmanlıklar vardır, ama bazen kaybettikten sonra değerini anlarız. Kırsaldan gelen bir genç olarak, daha iyi bir gelecek için sürekli mücadele ettim. Ancak bu süreçte, yanımdaki en önemli insanları ihmal ettim.

Tüm kalbimle kariyerime odaklandım, ama onun verdiği sevgiyi unuttum. O, bana birçok kez hislerini ifade etti, ama ben her zaman bunun gereksiz bir rahatsızlık olduğunu düşündüm. Kendi bildiğim gibi yaşamaya alışmıştım, onun ilgisini ise dırdır olarak algıladım, ancak o sırada onun sessizce beni anladığını ve desteklediğini fark etmedim.

Uzun süre gece çalışmak gerçekten dayanılmaz hale geliyor. Ama o bilmiyor ki, bunu yapmamın sebebi yoksulluktan kurtulmak ve ona daha iyi bir hayat sunmak istemem. Bir arka planı ve bağlantıları olmayan bir kırsal genç olarak, bu rekabetçi toplumda ayakta kalmanın ne kadar zor olduğunu çok iyi biliyorum. Tek seçeneğim, başımı eğip ilerlemek ve fırsatları çalışkanlık ve ter ile kazanmak.

Şimdi geriye dönüp baktığımda, eğer zaman geri dönebilseydi, yanımda hep duran o kıza en çok duymak istediği üç kelimeyi mutlaka söylerdim. Bu deneyim bana, kariyer başarısını takip ederken etrafımdaki insanların hislerini ve ihtiyaçlarını da göz ardı etmemem gerektiğini öğretti. Hayat sadece para ve statü ile ilgili değil, aynı zamanda sevgi ve sevilmekle de ilgilidir.

Bu, büyüme, düşünme ve değer verme üzerine bir hikaye. Umuyorum ki, her hayal peşinde koşan genç, hayallerini takip ederken başlangıçtaki niyetini unutmadan, çevresindeki insanları ve olayları değerini bilerek kıymetini anlar.