Yıldızlara kendi omuzlarımızla: Ay'a giden yol

Bu gümüş rüyaya gece gökyüzündeki bu diske seyahat her zaman insanlığı çekmiştir. Ve düşündüm - oraya uçuş gerçekten ne kadar sürüyor? Görünüşte her şeyin sanıldığı kadar basit olmadığını anladım.

Uzay ölçümlerine göre önemsiz gibi görünebilir, ancak pratikte yolculuk 8 saatten tam 4,5 aya kadar sürebilir! Ve bu bir şaka değil.

En hızlısı, "Yeni Ufuklar" adlı Amerikan sondası oldu. Ay'ın yanından sadece 8 saat 35 dakikada geçti. Ama o, Plüton'a yetişmek için acele ediyordu, Ay onun için sadece geçici bir buluşmaydı.

İşte bizim Sovyet "Luna-1" 1959 yılında 34 saatte varmaya çalıştı, hem de hedeften 5995 km uzaklıkta geçti. Tipik bir Sovyet tarzı, değil mi? Ama en önce onlar vardı. Zavallı sonunda pillerini boşalttı ve şimdi sonsuza dek uzay boşluğunda bir yerde sallanıyor.

Ünlü "Apollo-11" Amerikanlılarla birlikte tam 109 saat sürdü, Armstrong'un "küçük adımını" atmasından önce. Gerçekten de küçük, harcanan parayı düşündüğümüzde.

İşte İsrailliler 2019'da "Bereshit" ile yakıttan tasarruf etmeye karar verdiler. Sonuç olarak, hızlanmak için altı hafta boyunca Dünya etrafında döndüler ve sonra etkileyici bir şekilde Ay yüzeyine çarparak binlerce tardigradı etrafa saçtılar. Aferin, en azından mikrobiyal faunayı ulaştırdılar!

Ama en uzun yolu Amerikan CAPSTONE kat etti - tam 4,5 ay! Küçük 25 kiloluk küp, hedefe ulaşmadan önce birkaç kez Dünya'nın etrafında döndü. Tıpkı bir kaplumbağa gibi, vallahi!

Ay'a uçmak, korkunç bir yakıt israfıdır. Her misyonun kalkış ağırlığının %60-90'ı yakıttır ve bunun büyük bir kısmı sadece Dünya'dan kopmak için harcanır. Bizim yer çekimimiz, açgözlü bir kaynana gibi, bırakmak istemiyor.

Sonuçta, uçuş süresi birçok faktöre bağlıdır: mevcut roketler, güçleri, geminin boyutu, misyonun hedefleri. Mühendisler her gramı, her litre yakıtı, her saniyeyi hesaplar. Yanlış bir karar - ve gemin ya geri düşer ya da lanet olası yere uçar.

Ve yine de Ay'a ulaşmaya devam ediyoruz. Tüm zorluklara, masraflara ve risklere rağmen. Belki de gerçek insan doğası budur - ulaşılması imkansız gibi görünen şeylere sürekli olarak uzanmak, bu süreçte aylarca uçuş ve milyarlarca para harcansa bile.