Mitosis'in önerdiği yeni tür tasdik ( PoS ) mekanizması, sektörde geniş bir tartışma başlattı. Bu yenilikçi tasarım, geleneksel PoS'taki doğrulayıcılar ile Stake edenler arasındaki risk dağılımı dengesizliği sorununu çözmeyi amaçlıyor.

Mitosis planında, doğrulayıcılar önce MITO tokenlerini teminat olarak stake etmelidir, tüm olası ceza risklerini üstlenmektedir. Bu tasarım, riski stake edenlerden doğrulayıcılara etkili bir şekilde aktararak, stake edenlere daha güvenli bir katılım ortamı sunmaktadır. Risk yönetimi açısından bakıldığında, bu kesinlikle olumlu bir iyileştirmedir.

Ancak, bu mekanizma yeni zorluklar da getirmektedir. Öncelikle, doğrulayıcıların kabul eşiği önemli ölçüde yükselecektir. Sadece büyük miktarda fonu olan katılımcılar teminat gereksinimlerini karşılayabilecektir, bu da doğrulayıcı grubunun daha fazla merkezileşmesine neden olabilir ve bu da merkeziyetsizliğin asıl amacına aykırıdır.

İkincisi, bu ekonomik modelin uzun vadeli sürdürülebilirliği dikkate değerdir. Doğrulayıcılar, stake kabul etme yeteneklerini artırmak için sürekli olarak teminat eklemek zorundadır, bu da yüksek finansman gereksinimlerine yol açar. Aynı zamanda, MITO token fiyatı sert dalgalanmalara maruz kalırsa, doğrulayıcılar büyük bir risk açığı ile karşılaşacaklardır.

Ayrıca, Mitosis piyasa kendini düzenleme mekanizmasını tasarlamış olsa da, uygulamada beklenmedik durumlar ortaya çıkabilir. Örneğin, sermaye avantajına sahip büyük doğrulayıcılar, çeşitli yollarla piyasayı tekelleştirerek ağın sağlıklı gelişimini etkileyebilir.

Genel olarak, Mitosis'in tasdik iyileştirmeleri risk dağılımı açısından gerçekten yenilikçi bir düşünce sergiliyor. Ancak, tasdik sisteminin temel sorunlarını gerçekten çözebilir mi, bunun gerçek çalışmalarda doğrulanması gerekiyor. Sonuçta, ne kadar mükemmel bir ekonomik model tasarımı olursa olsun, karmaşık piyasa davranışlarını tamamen tahmin etmek zor. Bu yenilikçi mekanizmanın gerçek performansı ve uzun vadeli etkileri üzerine sürekli dikkatli ve açık bir tutum sergilemeliyiz.