2008 Mali Krizi: Ders Almadığımız Bir Deneyim

2008 yılını sanki şimdiymiş gibi hatırlıyorum. Küresel ekonomi sadece "neredeyse durmadı" - tam gözlerimizin önünde çöktü. Bankerlerin ve politikacıların panik içinde koşturduğunu izlerken ağzım açık kalmıştı.

Alt standart krediler, açıkça dolandırıcılık olan bir şemanın sadece güzel bir ismidir. Bankalar, geri ödeyemeyecekleri aşikar olan insanlara sağa sola ipotek veriyorlardı. Bu "finansal dehaların" toksik borçları güzel kağıtlara sarıp, güvenilir varlıklar olarak sattıklarını hatırladıkça hâlâ titriyorum.

Lehman Brothers çöktüğünde, kralın çıplak olduğu belli oldu. Bize istikrar örneği olarak sunulan sistem, bir karton ev çıktı.

Ve hükümet ne yaptı? Zenginleri yoksulların hesabına kurtardı! Bu "batması çok büyük olan" bankalar trilyonlarca dolar yardım aldı, oysa milyonlarca sıradan insan evlerini ve işlerini kaybediyordu.

Bu tekrar edebilir mi? Evet, bunun kesinlikle tekrar edeceğinden eminim! Şu anda aynı belirtileri görüyoruz — devasa borçlar, riskli yatırımlar, açgözlülük ve düzenleyicilerin körlüğü. Sadece bu sefer balonlar daha büyük.

Finansal sistem reforme edilmedi - yeniden başlatıldı. Ve yeni bir çöküş kaçınılmazdır, çünkü kimse cezalandırılmadı ve kimse bir şey öğrenmedi.

İlginç olan, artık bu çürümüş sisteme bir alternatifimiz olduğudur. Ama her şey tekrar çökmeye başladığında bunu kullanmaya hazır mıyız?