Teknoloji tarihinin kayıtlarında, sıklıkla göz ardı edilen bir isim var: Ron Wayne. Steve Jobs tarafından yeni kurulan Apple şirketine getirilen Wayne, genç vizyonerin eksik olduğu idari uzmanlığı sağlamak için düşünülmüştü. Şirketin kuruluşunda, Wayne %10'luk bir Stake'e sahipti - bu pay, günümüz pazarında şaşırtıcı bir şekilde $290 milyar değerinde olacaktı.

Ancak, Wayne'in Jobs ile olan ilişkisi şüphelerle doluydu. Aralarındaki yaş farkı önemliydi; Wayne 40'lı yaşlarındayken, Jobs daha 20'li yaşlarının başındaydı. Bu nesil farkı, Wayne'in Jobs'u aceleci ve potansiyel olarak finansal açıdan tehlikeli olarak görmesine neden oldu. Borçların birikme olasılığından korkarak, Wayne onu on yıllar boyunca rahatsız edecek bir karar aldı: Tüm %10 hissesini Apple'a sadece 800 $ karşılığında geri sattı.

Bu kaderi belirleyen işlem 1976 yılında gerçekleşti, tam Apple'ın bir teknoloji devi olma yolunda ilk adımlarını attığı sırada.

49 yıl ileri saralım ve o kararın sonuçları belirgin. Artık 90 yaşında olan Wayne, yalnızca 400.000 $'lık bir net servetle mali zorluklar içinde. Bu arada, yolda kalan eski meslektaşları milyarderler arasına katıldı.

Apple'ın mevcut değeri 2.9 trilyon doları aşmaktadır, bu da Wayne'in kararını keskin bir şekilde gözler önüne seriyor. Hayatındaki en büyük pişmanlığının korkuları nedeniyle gemiyi terk etmek olduğunu kamuoyuna açıkladı.

Buradaki ders net: azim anahtardır. Kısa vadeli düşünme, devasa ölçekte kaçırılan fırsatlara yol açabilir. Belirsizlikle karşılaşıldığında bile uzun vadeli bir bakış açısını korumak çok önemlidir.

Bu felsefe, diğer teknoloji önde gelenleri tarafından da yankılanıyor. LinkedIn'den Bay Reid'e bir yılda $1 milyar ile ne yapacağı sorulduğunda, ünlü bir şekilde "Hiçbir şey... çünkü ben bir yıllık oyunlar oynamam. Uzun vadeli oynarım. Bana en az 10 yıl verin." diye yanıt verdi.

Ortalama başarı ile olağanüstü başarı arasındaki ayrım genellikle birinin kısa vadeli zorluklarla başa çıkabilme yeteneğinde yatar. Birçok kişi sorunların ilk işaretiyle projeleri terk ederken, gerçek vizyonerler diğerlerinin başarısızlık gördüğü yerde potansiyel görürler. Diğerleri kaçarken, gerçek başarıların zamanla, bir gecede değil, inşa edildiğini tanıyarak mücadeleye girerler.

Bu hikaye, yenilik ve girişimcilik dünyasında uzun vadeli oynamanın sadece tavsiye edilmediğini, aynı zamanda gerekli olduğunu hatırlatan etkileyici bir hatırlatmadır.