#美国终止政府关闭 döngüye girişin sekizinci yılı: O 120.000 başlangıç sermayesinin gözyaşı dolu analizi

2017 yılının sonunda, $BTC 10.000 doları aştığında, çevremdekiler "artık binmeyeceksek geç kaldık" diye konuşuyordu. Ben de gizlice düğün için ayırdığım parayı - tam 120.000 - kullandım, genç çift olarak biraz birikim yapmak için bir şans denemek istedim.

Altı ayda, hesapta rakam 1.560.000 oldu. Hemen 5.000 aylık işimi bıraktım, erkek arkadaşımla birlikte plaja tatile gittim, gelinlik fotoğrafları çektirdik, sokakta yürürken sonunda zenginleştiğimi düşündüm.

Sonra ayı piyasası düştü.

Hesap, sönmüş bir top gibi, 1.56 milyondan bir anda 130 bine düştü. Düğün evi gitti, işim gitti, erkek arkadaşımın ailesi alay etmeye başladı, en sonunda ayrıldık. Kiralık dairemde instant noodle yerken, annemin babamın gözlerinin dolduğunu görünce, gerçekten gökten pasta düşmeyeceğini anladım.

Birçok kez sahte paralarla sıkışıp kalıp, sözleşmelerim patladıktan sonra, kendime üç katı ölüm kuralı koydum:

1. Anlamadığım projelere kesinlikle bulaşmam. Geçen yıl bazıları metaverse konseptini savunuyordu, ben temel mantığı anlamadan içeri daldım ve yedi günde 80.000 kaybettim.

İkincisi, asla kaldıraç kullanmamak. Tüm pozisyon sözleşmesi beni bir gecede sıfıra indirdi, sonra sözleşme işlevini tamamen kapattım, gözüm görmezse gönlüm razı olur.

Üç, elinizde altı aylık yaşam masrafı bulundurmalısınız. Geçen yıl $BTC'nin 16000 dolara düştüğü zaman, bu acil parayı kullanarak pozisyonumu doldurdum, böylece sonraki toparlanmayı kaçırmadım.

Şu anda pozisyonum şöyle: Yarım $BTC ve $ETH ile temel oluşturuyorum, üçte bir düşük riskli arbitraj yapıyorum, iki de bir fırsat bekliyorum. Bu yıl itibarıyla yıllık %19, zengin olmasam da en azından rahat uyuyabiliyorum.

Bu sekiz yılın en büyük kazancı, ne kadar kazandığım değil, her şeyimi kaybetmeden önce frene basmayı öğrenmemdir. Piyasa her zaman var, önemli olan bir sonraki fırsatı beklemek için hayatta kalmaktır.