Microsoft CEO Satya Nadella, yakın zamanda bazı gözlemcilerin sorgulanabilir bir iş anlaşması olarak adlandırdığı bir durumu açıkladı. Açıklaması? "Birbirimizin müşterisi olacağız — Anthropic modellerini kullanacağız, onlar bizim altyapımızı kullanacak ve birlikte pazara gireceğiz."

Şüpheciliğin anlaşılması zor değil. Büyük teknoloji oyuncuları birbirlerine aynı anda müşteri, tedarikçi ve ortak olduklarında, sınırlar önemli ölçüde bulanıklaşır. Eleştirmenler, bunun rekabetin bir tiyatro haline geldiği ve gerçek yeniliğin karşılıklı çıkar anlaşmalarının arka plana atıldığı bir ekosistem yarattığını savunuyor.

Bu mega anlaşmaların içine yerleşmiş gibi görünen temel varsayım, daha da fazla şaibeye neden oluyor: işler ters gittiğinde her zaman bir güvenlik ağı var. Vergi mükellefleri tarafından finanse edilen türden. Bu oyun kitabını daha önce gördük — iyi zamanlarda özel kârlar, gerçeklik vurduğunda sosyalize edilmiş zararlar.

Kripto ve Web3 alanını izleyenler için bu, ürkütücü bir şekilde tanıdık geliyor. Merkeziyetsizlik ve bozulma vaadi, genellikle yoğunlaşmış güç ve arka oda ortaklıklarının gerçeğiyle çarpışır. Farklı oyuncular, aynı oyun.

Bu dairesel ortaklık modelinin yenilikçi bir işbirliğini mi yoksa daha az hoş bir şeyi mi temsil ettiği henüz belli değil. Ancak, dikkat eden herkesin rahatsız olmasına yetecek kadar net bir desen var.