Birkaç TradFi frenimle içki içerken, bir sistemin güvenilir olup olmadığı hakkında konuştuk, standartları oldukça doğrudan — bu şey her gün takip edilmesi gereken bir şey mi?

Ne kadar üzerinde durursanız, o kadar kullanmaktan çekinirsiniz; kendi başına sağlam gidebilenler için gerçekten rahat olabilirsiniz.

Son birkaç on yılda, TradFi esasen "insanları sisteme gözetlemek" olarak işlev gördü. Teminat departmanı, risk kontrol ekipleri, uluslararası ödeme grubu, uyum pozisyonları... Her aşama deneyim ve fazla mesai ile sistemin eksiklerini kapatmaya çalışıyor. Sistemin yapamadığı işleri insanlar yapıyor; sistemin yanlış yaptığı şeylerin bedelini insanlar ödüyor.

Bu yapay onarımların maliyetleri birikince, tüm sektörün üzerinden atamadığı bir yük haline geliyor.

Plasma'nın yapılandırılmış likidasyonu, aslında bu alt düzendeki mantığı değiştirmektedir - "insana dayanarak istikrar sağlama"dan "yapı ile kendi kendine istikrar sağlama"ya geçiş. İnsan artık sistemin bir dayanağı değil, sadece saf bir kullanıcıdır.

Bu dönüşüm ne kadar büyük? Doğruyu söylemek gerekirse, birçok kişinin düşündüğünden daha derin.

TradFi zincirler hızlanıp maliyetleri düşürmüş olsa da, bu durum insanları daha az düşündürmüyor. Düğümler senkronize olmuyor mu? İzle. Çift zincir köprüsü takılıyor mu? İzle. Durum çakışması mı var? İzlemeye devam et. İş zirvesinde bağlantı patladı mı? Hala izle.

Geliştiriciler bunun "normal dalgalanma" olduğunu düşünebilir, ancak finansal kurumlar bunu böyle düşünmüyor. Şirketler seninle test yapmak için burada değil, bankalar da teknik risk almak istemiyor, düzenleyiciler de sana hata bulmana yardım etmeyecek.

Plasma'nın tasarım felsefesi şudur: İnsanları sistemin güvenilirliğinin bir parçası haline getirmemek.