Avrupa bir kavşakta duruyor. Kıta, ekonomik geleceğini kontrol altına alabilir ya da Pasifik ve Atlantik'ten gelen güçlü güçlerin kaderini yeniden şekillendirmesini izlemek zorunda kalabilir—isterse de istemezse de.

Seçim karmaşık değil, ama bahse girilenler? Kesinlikle devasa. İki ekonomik süper güç, Avrupa'nın işleyişini temelden değiştirecek hamleler yapmaya başladı. Eğer Avrupa liderleri kenarda oturmaya devam ederse, dışarıdan dayatılan değişikliklerle başa çıkmak zorunda kalacaklar. Bu değişiklikler, Avrupa'nın çıkarlarına hizmet etmeyecek.

Bu, geleneksel anlamda siyasetten bahsetmiyor. Ekonomik egemenlik ile ilgili. Kuralları kim kontrol ediyor? Standartları kim belirliyor? Hangi teknolojilerin kazanacağına ve hangilerinin kaybedeceğine kim karar veriyor?

Şu anda dijital finans, teknolojik altyapı ve ticaret çerçevelerinde büyük değişimler yaşanıyor. Bu değişimler, işletmelerin nasıl çalıştığından, vatandaşların parayla ve dijital varlıklarla nasıl etkileşim kurduğuna kadar her şeyi etkileyecek. Avrupa, bu yeni kuralları yazmaya yardımcı olabilir ya da kural alıcı haline gelebilir.

Eylem için zaman sınırsız değil. Çerçeveler başka yerlerde kurulduğunda, onları değiştirmek katlanarak zorlaşır. Tarihin en etkili ekonomik sistemlerine ev sahipliği yapmış olan bölge, şimdi bir sonraki ekonomik çağda pasif bir katılımcı olma riski taşıyor.

Bazıları bunu alarmist olarak adlandırabilir. Diğerleri bunu açıkça ifade etmek olarak görür. Ama bir şey net: durmak, herkes ileriye koşarken geriye gitmekle eşdeğerdir.